طراحی پارک ساحلی خیابان پاسداران انزلی، اشتباهی عجیب در فرم و مقیاس است!
عکس بالا، تصویر ماهوارهای این پارک است که به روشنی میبینید چگونه طراح با گذاشتن خطکش روی کاغذ و بدون توجه به مقیاس و اندازههای واقعی، مسیرهای شکستهی بسیار کوتاه و نامناسبی را برای پیادهروی ساخته است. فاجعه اینجاست که این هندسه را برای پارکی در نظر گرفته که فقط هفتاد متر عرض دارد!
عکس اول پایین، قسمت تازهتأسیس بلوار شهر باکو را نشان میدهد که هندسهی بسیار سادهای دارد و برای آزارندادنِ انسان ساخته شده است. طبیعتاً طراح آنها هم میتوانسته از فرمهای پیچیدهتر استفاده کند، اما خود را مقید دانسته که از فرم بلوار تاریخی باکو (که شباهت بسیاری هم به بلوار انزلی دارد) پیروی نماید.
عکس دوم پایین، هایدپارک لندن است که از فرم شکسته و تارعنکبوتی برای پیادهراه استفاده کرده است. البته نکتهاش اینجاست که به مقیاس واقعی فکر شده و بنابراین تجربهی نامطلوبی را برای انسان پیاده به وجود نمیآورد؛ اشکالی که میبینید را در گسترهای با عرض متوسط ۶۰۰ متر در آوردهاند.
عکس سوم پایین، پارک واندل در شهر آمستردام است که از فرم آشنا و محبوب منحنیهای نامنتقارن برای پیادهراه استفاده کرده است. پیچشهای این منحنیها هم آزاردهنده نیستند چون بازهم به مقیاس و اندازههای واقعی اندیشیدهاند؛ عرض متوسط این پارک ۲۸۰ متر است.
وقتی پروژهای شهری با خطای طراحی احداث میشود، فقط اشتباه فردی مطرح نیست؛ معنیاش این است که مجموعهای بزرگ (از طراح و مشاور تا کارفرما و ناظر) کار خود را درست انجام ندادهاند.
