ادبیات
به یاد احمد نوری‌زاده
بعضی آدم‌ها انگار برای برهم‌زدن قواعد زندگی متولد می‌شوند؛ همان قواعد چرند و مزخرفی که زندگی را شبیه داستان‌های پاورقی مجله‌های قدیم و روزمرگی‌های تصویریِ ماسیده بر توییت و پست و استوری آدم‌های جدید می‌کند؛ زندگیِ جاری در باریکه‌ها.
احمد نوری‌زاده، پسرک بی‌دفاع خیابان متروپل، مرد نامدار فرهنگ ایران و ارمنستان، پیرمرد عزلت‌نشین آسایشگاه کهریزک، یکی از آن آدم‌ها بود.
وصف رشت
خوش‌ترین توصیف رشت را از زبان اکبر رادی شنیده‌ام در مواجهه با پرسشگر کتاب مکالمات. خاطرات نوستالژیک گیله‌مردی است که فقط یازده سال در رشت بود و پنجاه و هفت سال با رشت در بیرون رشت زندگی کرد.
محمود پاینده لنگرودی
لنگرود، شهر ادبیات است و محمود پاینده لنگرودی، ستاره‌ای پرنور در آسمان آن. او از نخستین پیروان شعر نیمایی بود و افزون بر فارسی، به زبان مادری‌اش نیز اشعار دلنشینی می‌سرود.
جهانگیر سرتیپ‌پور
مدتی ست درباره‌ی جهانگیر سرتیپ‌پور تحقیق می‌کنم و هرچه پیش‌تر می‌روم، حیرتم افزون‌تر می‌شود. مردی که هم مدیر و سیاستمدار بود، هم پژوهشگر و ادیب.
دادگری و خرد
فزون از خرد نیست اندر جهان
فروزنده‌ی کهتران و مهان
هر آن کس که او شاد شد از خرد
جهان را به کردار بد نسپرد
بندرانزلی چاپ فرانسه
هشت نه سال پیش بود که از پرستو حقی خواستم با سبک شخصی‌اش در تصویرسازی، یک فریم انزلی برایم «بسازد»؛ که ساخت.
- 1
- 2