آدمها

به یاد جلیل ضیاءپور
1. پنجم اردیبهشت، سالروز تولّد دکتر جلیل ضیاءپور (پدر نقّاشی مدرن ایران) است. وی به سال 1299 خورشیدی در بندرانزلی چشم به جهان گشود. در روزهای پرجنبوجوش و جوش شهری بزرگ شد که بهسرعت مسیر پیشرفت و زیبایی را میپیمود و همجواری فرهنگهای متنوّع، فضای فوقالعادهای به آن میبخشید. شهر انزلی با پدیدههای نوینش به…

به یاد احمد نوریزاده
بعضی آدمها انگار برای برهمزدن قواعد زندگی متولد میشوند؛ همان قواعد چرند و مزخرفی که زندگی را شبیه داستانهای پاورقی مجلههای قدیم و روزمرگیهای تصویریِ ماسیده بر توییت و پست و استوری آدمهای جدید میکند؛ زندگیِ جاری در باریکهها.
احمد نوریزاده، پسرک بیدفاع خیابان متروپل، مرد نامدار فرهنگ ایران و ارمنستان، پیرمرد عزلتنشین آسایشگاه کهریزک، یکی از آن آدمها بود.

ناصر رمضانی
ناصر رمضانی، راویِ جستجوگر، وفادار، خیالپرداز و انتقادگر بندرانزلی است. شهری کوچک اما پرآوازه که چهار دهه است نقاش را رها نکرده و در تمام آثارش حضوری حذفناشدنی داشته است.

طعم چای گیلان
از محمود پاینده لنگرودی، در وصف طعم چایِ عجیب خانهی کاظم سادات اشکوری، روایت پرشوری نقل بود که پیش از مواجهه با آن، در نظرم اغراقآمیز میآمد. اینجا اعتراف میکنم حقیقت محض است.

محمود پاینده لنگرودی
لنگرود، شهر ادبیات است و محمود پاینده لنگرودی، ستارهای پرنور در آسمان آن. او از نخستین پیروان شعر نیمایی بود و افزون بر فارسی، به زبان مادریاش نیز اشعار دلنشینی میسرود.

جهانگیر سرتیپپور
مدتی ست دربارهی جهانگیر سرتیپپور تحقیق میکنم و هرچه پیشتر میروم، حیرتم افزونتر میشود. مردی که هم مدیر و سیاستمدار بود، هم پژوهشگر و ادیب.

هادی آمیغ
هنوز هم معتقدم هیچ لذتی عمیقتر از بازی فوتبال وجود ندارد و هیچ شعفی در جهان نیست که با لحظهی رساندن توپ به تور دروازهی یک حریف قدر، برابری کند. هنوز هم فقط برای تجربهی بازیهای «تا آخرین نفس» در کوچهها و زمینهای فوتبال انزلیِ آن روزهاست که حاضرم به کودکی برگردم… با این همه…

سیروس قایقران و قایقِ کژ
سیروس قایقران را با خندههایش به یاد میآوریم؛ با فوتبال نبوغآمیزش؛ و با خاطرات خوبی که برای ما ساخت.
- 1
- 2