تجربه‌ی خیابان سی‌ تیر


گاری‌های غذای خیابان سی تیر تهران -اگر در جزییات طراحی‌شان از هنر بیشتری استفاده شود- یکی از الگوهای خوب برای فضای ارزشمند انتهای بلوار انزلی و دیگر فضاهای گردشگری گیلان هستند. برخلاف ایده‌ی نابه‌جای مدیریت شهری انزلی (غرفه‌سازی با سازه‌های ایستا)، گاری‌های متحرک از ایجاد حق مالکیت برای صاحبان مشاغل جلوگیری می‌کنند و همان کاربری را با روشی کم‌هزینه‌تر برای شهر، محقق می‌نمایند. طرح شهرداری تهران (اگرچه با کاستی‌هایی در جانمایی، مبلمان و تجهیزات شهری همراه بود) توانست به سرعت مردم را به خود جذب کند و یکی از سرزنده‌ترین فضاهای عمومی شبانه را در ابتدای یک محور تضعیف‌شده‌ی تاریخی بیافریند. نکات کلیدی در موفقیت چنین پروژه‌هایی عبارتند از: نظرسنجی هدفمند از ذی‌نفعان اجتماع، حساسیت ویژه نسبت به طراحی درست و کیفیت بالای اجرای تمام سازه‌ها، طراحی یکپارچه‌ی مبلمان‌های مشترک، تدوین ضوابط دقیق برای حریم و نوع فعالیت گاری‌ها و نظارت ویژه بر بهداشت آنها… مسائلی که همیشه در سیستم‌های مدیریتی ناکارآمد، مغفول می‌ماند.

خیابان سی تیر