در بهشت

گفت: در بهشت صحراهاست. چون بنده به ذکر مشغول شود، درختان می‌کارند به نام او تا آنگاه که بس کند. آن فریشته را گویند چرا بس کردید؟ گوید: وی بس کرد. (تذکرة الأولیاء – فریدالدین عطار نیشابوری – ذکر ابوسلیمان دارائی)

عکس را رضا بهرامی گرفته. خیلی سال پیش؛ در گوشه‌ای از «جانِ» زخم‌خورده‌ی جنگل‌های گیلان. رفته بودیم «لحظه‌ای در‌امان‌مانده از نکبت آدمیان» شکار کنیم که خود به دست باریکه‌های نور لغزیده بر روی برگ‌‌ها و باد‌های تابیده بر بازوان شاخه‌ها، شکار شدیم. می‌‌توانستم تا پایان جهان، همان‌جا، در بندیِ آنان بمانم.