در گوشهای از خانهی محمد روشن و شکوه ادارهچی – که همچون بوستان متن و کتاب است در قلب پایتخت- این تابلوی رنگ روغن، در ارتفاعی نامعمول، قرار گرفته است؛ کار حبیب محمدی، نقاش محبوب و بداقبال گیلانی، در سال سی و دو.