All Posts By Arvin Ilbeigi

کیفیت آب آشامیدنی در کشورهای جهان

کیفیت آب آشامیدنی در کشورهای جهان

قبل از اینکه آب برای نوشیدن ایمن شود، باید برای از بین بردن میکروب‌ها، آلاینده‌ها و انگل‌هایی که می‌توانند باعث بیماری‌های خطرناک شوند، تصفیه شود. اما کیفیت آب آشامیدنی در سراسر جهان چگونه است؟ شکل زیر شاخص کیفیت آب (EPI) هر کشور را که توسط دانشگاه ییل ارائه شده است، نشان می‌دهد که بیانگر ایمنی…

ایده‌ای برای مردمی‌سازی گسترش هیرکانی

ایده‌ای برای مردمی‌سازی گسترش هیرکانی

این گلوله‌های بذر یا به زبان مبتکرانش Seedball ، توپ‌های کوچکی هستند متشکل از بذرهای پنهان شده در پوششی سخت و مقاوم که مخلوطی است از پودر ذغال چوبو چسب طبیعی. پوشش بیوچار گلوله به محافظت از دانه درون آن در برابر شکارچیانی مانند پرندگان، جوندگان و حشرات و همچنین تغییرات شدید دما کمک می‌کند تا زمان بارندگی فرا برسد و – به قول نیما اکبرپور – بمب بذری فعال شود.

تفکیک زباله و بازیافت در آلمان

تفکیک زباله و بازیافت در آلمان

آلمانی‌ها بازیافت پسماند را جدی می‌گیرند و یکی از پیچیده‌ ترین سیستم‌ های تفکیک و مدیریت پسماند را اجرا می کنند. انواع سطل‌های بازیافت در برلین: سطل‌های بازیافت استاندارد: 🔵 سطل آبی: برای کاغذ و مقوا. شما نمی‌توانید از کیسه‌های پلاستیکی برای سطل آبی استفاده کنید. جعبه‌های مقوایی را قبل از بازیافت صاف کنید. 🟡…

به یاد جلیل ضیاءپور

به یاد جلیل ضیاءپور

1. پنجم اردیبهشت، سالروز تولّد دکتر جلیل ضیاءپور (پدر نقّاشی مدرن ایران) است. وی به سال 1299 خورشیدی در بندرانزلی چشم به جهان گشود. در روزهای پرجنب‌وجوش و جوش شهری بزرگ شد که به‌سرعت مسیر پیشرفت و زیبایی را می‌پیمود و هم‌جواری فرهنگ‌های متنوّع، فضای فوق‌العاده‌ای به آن می‌بخشید. شهر انزلی با پدیده‌های نوینش به…

جشنواره‌های سینمای مستند

جشنواره‌های سینمای مستند

این فهرستی است از مشهورترین جشنواره‌های سینمای مستند در جهان. از جشنواره‌هایی که مختص این نوع سینما است تا آن‌ها که بخشی را به فیلم مستند اختصاص داده‌اند. بعضی تاریخ‌ها بسته به سیاست جشنواره‌ها ممکن است متفاوت از چیزی شود که در زیر آمده است. سعی می‌کنم این فهرست، روزآمد بماند و جشنواره‌های نو به آن افزوده شوند.

لینکدین برای سینماگران

لینکدین برای سینماگران

لینکدین بزرگترین شبکه متخصصان و کسب و کارها در جهان است که صدها میلیون عضو دارد. لینکدین مأموریت خود را «متصل‌ساختن متخصصان جهان به هم» تعریف کرده تا آنها را سازنده‌تر و موفق‌تر کند.

ملوان و مسئولیت‌های یک استان

ملوان و مسئولیت‌های یک استان

فصل جدید لیگ برتر فوتبال ایران را ملوان در حالی آغاز می‌کند که با وجود تمام برتری‌ها و موفقیت‌های اجتماعی و سازمانی ذکر شده، همچون نماد زیبای خویش، قوی سپید تنها و آسیب‌پذیری در میانه‌ی هزار طوفان و کمین‌گاه است. مناسبات بیمار اقتصادی و هزینه‌های سرسام‌آوری که هر باشگاه نابرخوردار از ‌حمایتها‌ی دولتی را به هراس می‌افکند، ممکن است ابتکار عمل را از دست مدیران جوان و خوش‌فکر ملوان خارج کند و رؤیای سپیده‌دم ساحل‌نشینان، خیلی زود به کابوسی تلخ بدل شود. مگر آنکه نه فقط در انزلی بلکه در همه‌ی گیلان، ملوان را فرصتی برای توسعه‌ی جامعه‌ی محلی بدانند و‌ بدون حب و بغض و بخشی‌نگری، بکوشند تا حقوق لازم را از دولت کم‌اعتنا به توسعه، بستانند و به مدیران توانمند این باشگاه منتقل کنند.

دستفروش و معماری

دستفروش و معماری

سازه‌های موقت و ارزانی که کسبه‌ی حاشیه‌نشین و کم‌درآمد در شهرهای گیلان می‌سازند، هرچند گاهی برای مستندنگاران اجتماعی و هنرمندان این حوزه جذابند اما نمونه‌ای آشکار از آشفتگی و آلودگی بصری در معماری شهری هستند. به این سقف چوبی ناپایدار که با پلاستیک (پرکابردترین متریال در بازارهای مکاره گیلان) پوشیده شده و با طناب‌های پرشمار تقویت شده نگاه کنید. چه چیزی باعث می‌شود تا برپایی این سازه به امری طبیعی تبدیل شود؟ ویرانی دیوارهای مجاور؟ نوع کسب‌وکار؟ یا مناسبات غیرقانونی متداول در لایه‌های زیرین مدیریت شهری؟

به یاد احمد نوری‌زاده

به یاد احمد نوری‌زاده

بعضی آدم‌ها انگار برای برهم‌زدن قواعد‌ زندگی متولد می‌شوند؛ همان قواعد‌ چرند و مزخرفی که زندگی را شبیه داستان‌های پاورقی مجله‌های قدیم و روزمرگی‌های تصویریِ ماسیده بر توییت و پست و استوری آدم‌های جدید می‌کند؛ زندگیِ جاری در باریکه‌ها.
احمد نوری‌زاده، پسرک بی‌دفاع خیابان متروپل، مرد نامدار فرهنگ ایران و‌ ارمنستان، پیرمرد عزلت‌نشین آسایشگاه کهریزک، یکی از آن آدم‌ها بود.

ثروت سیزده، فرصت است یا تهدید؟

ثروت سیزده، فرصت است یا تهدید؟

در جشن سیزده‌بدر چند گیلانی از شهرهایشان خارج می‌شوند و به طبیعت می‌روند؟ ‌چند نفر به جنگل می‌روند؟ چند نفر ساحل دریا را برمی‌گزینند؟ چند نفر در حاشیه‌ی تالاب‌ها و رودخانه‌ها اردو می‌زنند؟ چند نفر به روستای مادری خود بر می‌گردند؟ چند نفر ترجیح می‌دهند در شهر بمانند و به ساعتی تفرج در باغ‌ها و پهنه‌های طبیعی شهر بسنده کنند؟ اگر نگویم همه، بیشتر مدیران شهری و مدیران استانی گیلان که متولی اقتصاد این منطقه‌اند، پاسخی برای این پرسش‌های ساده ندارند.