ملوان و مسئولیتهای یک استان
فصل جدید لیگ برتر فوتبال ایران را ملوان در حالی آغاز میکند که با وجود تمام برتریها و موفقیتهای اجتماعی و سازمانی ذکر شده، همچون نماد زیبای خویش، قوی سپید تنها و آسیبپذیری در میانهی هزار طوفان و کمینگاه است. مناسبات بیمار اقتصادی و هزینههای سرسامآوری که هر باشگاه نابرخوردار از حمایتهای دولتی را به هراس میافکند، ممکن است ابتکار عمل را از دست مدیران جوان و خوشفکر ملوان خارج کند و رؤیای سپیدهدم ساحلنشینان، خیلی زود به کابوسی تلخ بدل شود. مگر آنکه نه فقط در انزلی بلکه در همهی گیلان، ملوان را فرصتی برای توسعهی جامعهی محلی بدانند و بدون حب و بغض و بخشینگری، بکوشند تا حقوق لازم را از دولت کماعتنا به توسعه، بستانند و به مدیران توانمند این باشگاه منتقل کنند.
به یاد احمد نوریزاده
بعضی آدمها انگار برای برهمزدن قواعد زندگی متولد میشوند؛ همان قواعد چرند و مزخرفی که زندگی را شبیه داستانهای پاورقی مجلههای قدیم و روزمرگیهای تصویریِ ماسیده بر توییت و پست و استوری آدمهای جدید میکند؛ زندگیِ جاری در باریکهها.
احمد نوریزاده، پسرک بیدفاع خیابان متروپل، مرد نامدار فرهنگ ایران و ارمنستان، پیرمرد عزلتنشین آسایشگاه کهریزک، یکی از آن آدمها بود.
با آزارگر نامدار چه کنیم؟
همهی مایی که در ساحت فرهنگ و هنر گیلان فعالیت جدی داشتهایم و امروز سعی میکنیم با «راویان آزار» همدلی کنیم، در گذشته نیز از سوءاستفادههای منتهی به آزار جنسی برخی از فعالان این عرصه آگاه بودهایم. چیزی که بیش از همه بر چگونگی برخوردمان اثر گذاشته، جایگاه ما در مناسبات قدرت است.
فصل میانمایگانِ تفکرگریز
از صبح فردا، ۹ کاندیدای شهرداری انزلی به مدت دو روز برنامههای خود را برای اداره این نهاد ارائه میدهند. در حالی که یکسال و اندکی بیش از عمر شورای پنجم شهر باقی مانده و بخش اعظم این برنامه باید تحت بودجهای قرار گیرد که توسط شهردار قبلی تعیین شده؛ شهردای که با حکم قضایی و به سبب تخلفاتی که مردم در جریان آن نیستند، تعلیق و سپس برکنار شده است.
زن در جامعه گیلان
کیفیت حضور زنان در جامعه گیلان را میتوان به عنوان نمونهی الگویی موفقی از تعامل پایدار جنسیتی در بافتار فرهنگ ایرانی معرفی کرد.
صدای شکستن استخوان
مرکز آمار ایران میگوید متوسط درآمد ماهیانه هر خانوار شهری در سال گذشته (نود و هفت)، سه میلیون و ششصد و سی هزار تومان؛ و برای هر خانوار روستایی، یک میلیون و نهصد و پنجاه هزار تومان بوده است.
ناصر رمضانی
ناصر رمضانی، راویِ جستجوگر، وفادار، خیالپرداز و انتقادگر بندرانزلی است. شهری کوچک اما پرآوازه که چهار دهه است نقاش را رها نکرده و در تمام آثارش حضوری حذفناشدنی داشته است.
دیو در لباس توسعه
حالا دیگر پروژهی سد لاسک به پروندهی حیثیتی فعالان محیطزیست و کنشگران اجتماعی گیلان در تقابل با «مدیران سرسپرده به دیو توسعهی ویرانگر و ناپایدار» تبدیل شده است. گویی که شکست هرکدام از این دو جبهه، نمایانگر توان اجتماعی ما برای نجات میراث طبیعی و زیستبوم گیلان خواهد بود.
معنای بحران سراوان
به قدر یکبار پلک زدن شما، شش تا پانزده لیتر شیرابهی سمی خطرناک از کوه دفن زبالهی سراوان خارج میشود و به رودخانه میریزد.
هجوم سوداگران
هجوم دارندگان ثروت، ویلاسازان و سوداگران زمین و مستغلات به شهرها و روستاهای گیلان آغاز شده است و با افزایش بحران آب در آن سوی البرز و شنیدن سوت قطار، ابعاد گستردهتری خواهد یافت.
حقیقت در هنر امروز گیلان
رویاروییِ زهرا امیریگانه با «حقیقت»، مواجههای شکوهگر، اعتراضآمیز، تلخدهان و همچنان آرام (همچون خوی خودش) است. او مدام به شهر خود میاندیشد و با عتاب و مراقبتی زنانه، شهری که هست را برای غریبه بودن با آنچه «بود» و «میبایست باشد» سرزنش میکند.
فرصتی به نام پرندگان
صاحب این دکهی کوچک و ناهمگون با فضای تاریخی پل قدیم غازیان، روزی به ذهنش رسیده تا از عادت «غذادادن مردم به کاکاییها» درآمدزایی کند (قبل از آنکه مدیران شهری به این موضوع فکر کنند). ابتدا تابلویی دست و پا کرده و روی آن نوشته: «نان خشک موجود است؛ ۱۰۰۰ تومان».
گردشگری در پاییز گیلان
میگویند پاییز، پادشاه فصلهاست. آدمهای زیادی بر این باورند و پاییز را برای خنکی دلانگیز و پالت رنگی چشمنوازش دوست میدارند. اما پاییز برای ایرانیان، فصل سفر نیست.
طراحان و خوانشِ رفتار مردم
نام این مرد، سید محمد تائب است. یکی از معلمان انزلی در دورهی پهلوی اول که برای پُز بهتر در عکس یادگاری با نردههای آیکونیک بلوار، روی پشتی یک نیمکت چوبی نشسته است!
کمی از جزئیاتِ بهظاهر کماهمیت
احتمالاً اینگونه بوده که شهردار وقت انزلی میخواسته تکهای از حاشیهی ساده و قدیمی باغچههای بلوار را ترمیم کند و به این فکر افتاده که چرا دردسر بکشد و با «قالببندی و بتنریزی در محل» به الگوی قبل وفادار بماند؟!
در هاشور چه ببینیم؟
«هاشور» یک پلتفرم آنلاین نمایش فیلم است که بصورت ویژه بر روی فیلمهای مستند و تجربی متمرکز بوده است. اگرچه تعداد مستندهای این مخزن از هر پلتفرم ایرانی دیگری بیشتر است اما به دلیل نداشتن سیستم امتیازدهی و ارزشگذاری فیلمها در آن، پیدا کردن فیلم خوب و تماشایی، کار سادهای نیست. در فهرست اولیه زیر…
جشنوارههای سینمای مستند
این فهرستی است از مشهورترین جشنوارههای سینمای مستند در جهان. از جشنوارههایی که مختص این نوع سینما است تا آنها که بخشی را به فیلم مستند اختصاص دادهاند. بعضی تاریخها بسته به سیاست جشنوارهها ممکن است متفاوت از چیزی شود که در زیر آمده است. سعی میکنم این فهرست، روزآمد بماند و جشنوارههای نو به آن افزوده شوند.
لینکدین برای سینماگران
لینکدین بزرگترین شبکه متخصصان و کسب و کارها در جهان است که صدها میلیون عضو دارد. لینکدین مأموریت خود را «متصلساختن متخصصان جهان به هم» تعریف کرده تا آنها را سازندهتر و موفقتر کند.
ملوان و مسئولیتهای یک استان
فصل جدید لیگ برتر فوتبال ایران را ملوان در حالی آغاز میکند که با وجود تمام برتریها و موفقیتهای اجتماعی و سازمانی ذکر شده، همچون نماد زیبای خویش، قوی سپید تنها و آسیبپذیری در میانهی هزار طوفان و کمینگاه است. مناسبات بیمار اقتصادی و هزینههای سرسامآوری که هر باشگاه نابرخوردار از حمایتهای دولتی را به هراس میافکند، ممکن است ابتکار عمل را از دست مدیران جوان و خوشفکر ملوان خارج کند و رؤیای سپیدهدم ساحلنشینان، خیلی زود به کابوسی تلخ بدل شود. مگر آنکه نه فقط در انزلی بلکه در همهی گیلان، ملوان را فرصتی برای توسعهی جامعهی محلی بدانند و بدون حب و بغض و بخشینگری، بکوشند تا حقوق لازم را از دولت کماعتنا به توسعه، بستانند و به مدیران توانمند این باشگاه منتقل کنند.
دستفروش و معماری
سازههای موقت و ارزانی که کسبهی حاشیهنشین و کمدرآمد در شهرهای گیلان میسازند، هرچند گاهی برای مستندنگاران اجتماعی و هنرمندان این حوزه جذابند اما نمونهای آشکار از آشفتگی و آلودگی بصری در معماری شهری هستند. به این سقف چوبی ناپایدار که با پلاستیک (پرکابردترین متریال در بازارهای مکاره گیلان) پوشیده شده و با طنابهای پرشمار تقویت شده نگاه کنید. چه چیزی باعث میشود تا برپایی این سازه به امری طبیعی تبدیل شود؟ ویرانی دیوارهای مجاور؟ نوع کسبوکار؟ یا مناسبات غیرقانونی متداول در لایههای زیرین مدیریت شهری؟
به یاد احمد نوریزاده
بعضی آدمها انگار برای برهمزدن قواعد زندگی متولد میشوند؛ همان قواعد چرند و مزخرفی که زندگی را شبیه داستانهای پاورقی مجلههای قدیم و روزمرگیهای تصویریِ ماسیده بر توییت و پست و استوری آدمهای جدید میکند؛ زندگیِ جاری در باریکهها.
احمد نوریزاده، پسرک بیدفاع خیابان متروپل، مرد نامدار فرهنگ ایران و ارمنستان، پیرمرد عزلتنشین آسایشگاه کهریزک، یکی از آن آدمها بود.
ثروت سیزده، فرصت است یا تهدید؟
در جشن سیزدهبدر چند گیلانی از شهرهایشان خارج میشوند و به طبیعت میروند؟ چند نفر به جنگل میروند؟ چند نفر ساحل دریا را برمیگزینند؟ چند نفر در حاشیهی تالابها و رودخانهها اردو میزنند؟ چند نفر به روستای مادری خود بر میگردند؟ چند نفر ترجیح میدهند در شهر بمانند و به ساعتی تفرج در باغها و پهنههای طبیعی شهر بسنده کنند؟ اگر نگویم همه، بیشتر مدیران شهری و مدیران استانی گیلان که متولی اقتصاد این منطقهاند، پاسخی برای این پرسشهای ساده ندارند.
با آزارگر نامدار چه کنیم؟
همهی مایی که در ساحت فرهنگ و هنر گیلان فعالیت جدی داشتهایم و امروز سعی میکنیم با «راویان آزار» همدلی کنیم، در گذشته نیز از سوءاستفادههای منتهی به آزار جنسی برخی از فعالان این عرصه آگاه بودهایم. چیزی که بیش از همه بر چگونگی برخوردمان اثر گذاشته، جایگاه ما در مناسبات قدرت است.
فصل میانمایگانِ تفکرگریز
از صبح فردا، ۹ کاندیدای شهرداری انزلی به مدت دو روز برنامههای خود را برای اداره این نهاد ارائه میدهند. در حالی که یکسال و اندکی بیش از عمر شورای پنجم شهر باقی مانده و بخش اعظم این برنامه باید تحت بودجهای قرار گیرد که توسط شهردار قبلی تعیین شده؛ شهردای که با حکم قضایی و به سبب تخلفاتی که مردم در جریان آن نیستند، تعلیق و سپس برکنار شده است.
سیروس قایقران و قایقِ کژ
سیروس قایقران را با خندههایش به یاد میآوریم؛ با فوتبال نبوغآمیزش؛ و با خاطرات خوبی که برای ما ساخت.
پرستوها، ابی پرنده و دیگر مهاجران
آنوقتها پرستو پیامآور بهار بود؛ سالهای کودکیام. آموزگار مدرسه میگفت: پرستو تنها پرندهای است که هیچوقت روی زمین نمینشیند؛ مگر برای آب خوردن. گرچه تأویل و تفسیر حرف او را درک نمیکردم، برای راستیآزماییِ حرفش همهجا چشمم به دنبال پرستوهای مهاجر بود. دوستدارشان شدم. از تماشای پرواز بیمهیب و اوج و فرودهای سریعشان کیفور میشدم….
هجوم سوداگران
هجوم دارندگان ثروت، ویلاسازان و سوداگران زمین و مستغلات به شهرها و روستاهای گیلان آغاز شده است و با افزایش بحران آب در آن سوی البرز و شنیدن سوت قطار، ابعاد گستردهتری خواهد یافت.
معنای بحران سراوان
به قدر یکبار پلک زدن شما، شش تا پانزده لیتر شیرابهی سمی خطرناک از کوه دفن زبالهی سراوان خارج میشود و به رودخانه میریزد.
ناصر رمضانی
ناصر رمضانی، راویِ جستجوگر، وفادار، خیالپرداز و انتقادگر بندرانزلی است. شهری کوچک اما پرآوازه که چهار دهه است نقاش را رها نکرده و در تمام آثارش حضوری حذفناشدنی داشته است.
زن در جامعه گیلان
کیفیت حضور زنان در جامعه گیلان را میتوان به عنوان نمونهی الگویی موفقی از تعامل پایدار جنسیتی در بافتار فرهنگ ایرانی معرفی کرد.
فضاهای ارزشمند ساحلی
اینجا لبهی یکی از پایههای پلِ انزلی ست. با اینکه عمر چندانی از این فضا نمیگذرد و در جوار بازار ماهیفروشان و نقطهی آغازین مهمترین محور گردشگری شهر (بلوار) قرار گرفته، پس از مدتی به محل ادرار رهگذران تبدیل شده است.
تهدید علیه گیلان
یلان، جنگلهای انبوه، رودهای طویل و شالیزارهای وسیعش، با جدیترین تهدید انسانی در طول حیات خود مواجه شده است.
خاویار انزلی
خاویار سیاه، با بوی خوشایند، ارزش غذایی فوقالعاده و قیمت بسیار بالا، الماس غذاهای جهان است.
بهمن صالحنیا
کمتر کسی هست که نداند بهمنخان صالحنیا با «ملوان»اش چه تأثیری بر فوتبال ایران گذاشته است. تیمی که او بنیان گذاشته، سرشت اجتماعی یک شهر را تغییر داده و آوازهی مهمترین بندر شمالی ایران را با نامی که پیش از او وجود نداشت، بر سر زبانها انداخته است.
بندرانزلی چاپ فرانسه
هشت نه سال پیش بود که از پرستو حقی خواستم با سبک شخصیاش در تصویرسازی، یک فریم انزلی برایم «بسازد»؛ که ساخت.
قصهی ماهیان خاویاری
اکثر گونههای ماهیان خاویاری، کوچنشین هستند و در هنگام بارداری به آبهای داخلی کوچ میکنند؛ اما مسیر سفرشان بسیار دشوار و پرخطر است…
موزهی زنده
این دکان بزرگ در ورودی شنبهبازار را حتماً دیدهاید. زمانی در اختیار پرسنل نمایندگی روزنامه کیهان بوده و حالا – خوشبختانه – برای پخش روزانهی مطبوعات به شخص دیگری اجاره داده شده است…
گرافیک شهری
از اواخر دههی شصت، نابسامانی گرافیک شهری ایران آغاز شد و پس از رواج نرمافزارهای کامپیوتری، به یک بحران بصری در خیابانهای کشور تبدیل گردید. بیش از همه، سردر مغازهها بود که با حملهی فونتهای بیهویت و پرایراد کامپیوتری مواجه شد.
ورزش همگانی
عشق و تعلق خاطر به «ورزش»، جزو ویژگیهای ممتاز فرهنگ مردم انزلی ست. سالها پیش از آنکه چهرهی شهر تغییر کند و سالنهای بدنسازی و پرورش اندام از همهجا سر برآورد و به انتخاب اول جوانان تبدیل شود، انزلیچیها در زمینهای روباز عمومی شهر به ورزشهای متعدد گروهی میپرداختند.
بلوار انزلی
بلوار انزلی، مهمترین و آخرین فضای عمومی باقی مانده از انزلیِ قدیم است. در بیستوهشت سال گذشته هر کدام از شهرداریها در اثر برآورد نادرست و تفکر اشتباه، ضربهای به این بوستان تاریخی وارد کردهاند و وصلهای ناجور بر آن افزودهاند.
خطای طراحی
طراحی پارک ساحلی خیابان پاسداران انزلی، اشتباهی عجیب در فرم و مقیاس است!
تیولا
«تیولا» پروژهی سادهی چند جوان خلاق است که کامیونتی ارزان را تبدیل به فروشگاه گل و گیاه کردهاند.
سخن گفتن با مردم
راههای آسفالتهی گیلان از تمام استانهای دیگر بیشتر است و به علت علاقهی خاص مدیران به ساخت «دستانداز» – و ترجیح آنها به شیوههای کمهزینه- احتمالاً بیشترین تعداد «سرعتگیر» ایران نیز همینجا نصب شده است.
تجربهی خیابان سی تیر
گاریهای غذای خیابان سی تیر تهران -اگر در جزییات طراحیشان از هنر بیشتری استفاده شود- یکی از الگوهای خوب برای فضای ارزشمند انتهای بلوار انزلی و دیگر فضاهای گردشگری گیلان هستند.
دورکنندگان پشه
بعضی از انواع گیاهان، پشهها را دور میکنند و میتوان در بوستانهای عمومی و باغچههای شخصی از آنها استفادهی بیشتری کرد.
خراش
این بیلبورد از ماهها پیش، در خیابانها و جادههای مختلف گیلان نصب شده است. اگر در زمینهی گرافیک هم مسابقهای برای انتخاب بدترینهای این رشته وجود میداشت، به یقین طراح و سفارشدهندهی این آگهی، جزو نامزدهای نهایی قرار میگرفتند.